25 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΛΑΝΤΑ


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ, ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ!!

6 σχόλια:

  1. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ...ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΟΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @comet, ωραίο το σχόλιό σου, χρήσιμο για την κριτική στην έκθεση!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ας μη συνδέουμε τα πάντα με το μάθημα :)
    Συμφωνώ με την comet! υπέροχος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Γαρυφαλλάκι, δεκτόν. Συχνά ο γραπτός λόγος δεν αποδίδει τη διάθεση. Να σας πειράξω ήθελα:)Χαίρομαι που σας αρέσουν τα ξεχωριστά. Ο πίνακας είναι του Νικηφόρου Λύτρα.
    Υ.Γ. Αλήθεια ποιες οι διαφορές του γραπτού από τον προφορικό λόγο;:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν μου επιτρέπετε να μπω στην παρέα να πω κι εγώ κάτι, θα σας πω ότι ο γραπτός και ο προφορικός λόγος έχουν αρχαιόθεν μεγάλες διαφορές, άγνωστο γιατί, αλλά δεν πολυσυμπαθιόνται - υποθέτω ότι μάλλον είναι ο γραπτός που ξεκίνησε την αντιπάθεια, επειδή ζηλεύει τον προφορικό που πάντα δείχνει φρέσκος και έχει και ωραία προφορά. Και γι αυτό κυνηγιόνται συνέχεια - προχθές τους είδα πάλι, μπρος να τρέχει ο προφορικός περιγελώντας τον γραπτό που έτρεχε ξοπίσω του λαχανιασμένος να τον προφτάσει, είναι και κάπως παχουλός ο γραπτός ο καημένος, αλλά φταίει η καθιστική ζωή που κάνει....

    Από τον πίνακα του Λύτρα, μ' αρέσει το μελαμψό αθιγγανάκι που παίζει το τουμπί, αλλά πιο πολύ αυτός με το μισό κεφάλι έξω από τον μαντρότοιχο (λίγο πιο αριστερά απ' τα κλαδιά του δέντρου). Πάντα σε κάτι τέτοιους τύπους μου άρεσε να τους χαλάω τον ύπνο, έξω φωνή τραγουδώντας τα κάλαντα σαν το παιδάκι με το κόκκινο φεσάκι που ακουμπάει στο ξερό το δέντρο ... χειμώνας αλλά το φεγγάρι ... φέγγαρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι όμορφο!!! Να μπαίνεται πιο συχνά στην παρέα μας κύριε george!

    ΑπάντησηΔιαγραφή